مي خواهم و مي خواستمت تا نفسم بود

از اون روز به بعد زندگي شد يه جهنم واقعي نازنين هر روز صبح همون كارهاي روز هاي قبل رو مي كرد بدون اينكه به غرغر و نق نوق من حتي محل سگ بذاره باهام حرف نمي زد و بي اعتنا به رفتار هاي من بود روز دادگاه هم در خونه رو قفل كرد يعني اگه مي توني برو دادگاه سر غذا نه التماس مي كرد كه غذامو بخورم نه قربون صدقم مي رفت
با عصبانيت زل ميزد تو چشم هام يعني جرئت داري كوفت نكن تا بهت بگم دنيا دست كيه!
خواب هاي مزخرف خيلي وقت بود كه اومده بود سراغم خواب هاي اول مربوط مي شد به اون بچه همش خواب مي ديدم زيرش گرفتم البته اون بچه خدارو شكر سالم بود شب هاي بعد خواب هام پيشرفت كرد خواب مي ديدم اوني كه زير گرفتم بچه خودمه و تو خواب شبي هزار بار خدارو شكر مي كردم كه بچه اي ندارم كه به خاطر تو كوچه رفتنش و وسط خيابون پريدنش دائم نگران باشم اينم يه جورشه ديگه گربه دستش به گوشت نمي رسه مي گه بو مي ده !
تصميمم جدي تر شده بود سعي كردم خونسرديمو حفظ كنم
-نازنين؟
چيه؟
-من تصميمم جديه
-جدا! باشه فقط قبلش بايد به چيزايي گوش كني
بر خلاف انتظارم نه از عصبانيتش خبري بود نه از دادو بيداد اين سفره ي دل پر خون اون بود كه بعد از 11 سال داشت پهن مي شد
-وقتي خواستمت بابام گفت اينا از خانواده ي تجارتن ما از خانواده علم و دانشگاه گفتم اين كه نشد عيب بابام گفت پسره بچه ست تو هم بچه اي گفتم عيب نداره باهم بزرگ ميشيم ولي نمي دونم چرا بزرگ نشدي يك سال جلو همه به خاطر وايستادم گفتن بچه دار نمي شي زدي به سيم آخر اون موقع بهت گفتم ديگه جاي من تصميم نگير نگفتم ؟3 سال يه خونه ساختنو لفتش دادي دم نزدم برو بگرد ببين كدوم بزغاله اي جز من 3 سال زير عقد مي مونه صداي همه در اومد نذاشتم به گوشت برسه رفتيم سر زندگيمون گفتن بچه گفتم من بچه دار نمي شم از فرداش هر كي منوديد برام نسخه پيچيد آب زهر مارو با درد بي درمون قاطي كن بخور خوب مي شي تو كه دكتري نمي توني يه كاري براي خودت بكني ؟خوبه تخصصت زنانه !به خاطر تو هيچي نگفتم تا تو يه بچه اي رو مي گرفتي بوس مي كردي آخي مردم برات بلند مي شد و نگاه هاي ناجور به من مي شد دم نزدم وقتي اين طوري شد خوب معادله شد پاياپاي من بچه دار نمي شم تو اين هم طوري شدي !حالا تو بگو واسم چي كار كردي هيچي پس حق نداري براي عشقي كه براش كاري نكردي تصميم بگيري
نمي دونم از كدوم حرفاش اشكام مي ريخت از اين همه رنج اون از سال هاي پيش كه براي من مثل رويا بودن يا از حرف آخرش من واقعا رنجي براي اون نكشيده بودم حتي اجازه دادم گناه بچه دار نشدنم گردن اون بيفته !من سهم رنج خودمو انداختم گردن اون

خواب اون شب وحشتناك تر از شب هاي پيش بود خواب ميديدم نازنين جاي من فلج شد وحشتناك تر از اونو نمي تونستم براي زندگيمون تصور كنم از خواب پريدم دادمي زدم نفسم داشت بند مي اومد نازنين بيچاره شد تا تونست آرومم كنه اين اولين باري بود كه از فلج شدنم شكر گفتم چون اگه سالم بودم مستقيم مي رفتم پشت بوم خودمو پرت مي كردم پايين !نازنين دوباره مثل چند هفته پيش مهربون شده بود مثل همه ي سال هاي زندگيمون بهش گفتم گفتم چقدر سخت بود
-براي تو هم انقدر سخته؟
-وقتي بهم گفتن نفهميدم چي شد فقط فهميدم بابام داره از پشت مي كشدم رفته بودم وسط پنجره مي خواستم خودمو پرت كنم پايين
-همون حسي كه من داشتم
فرداي اون روز نه غرغر كردم نه ناله نه نق نوق باهم زياد حرف نزديم داشت تو آشپز خونه سيب زميني پوست مي كند هميشه خودش آشپزي مي كنه !
نازنين ؟؟؟؟؟
برنگشت نگام كنه
من مي خوام نو بري ولي دلم نمي خواد بري
برنگشت نگام كنه
يعني عقلم ميگه بايد بري ولي دلم نمي آد بري دوست ندارم بري
برنگشت نگام كنه
تو رو خدا نرو نمي خوام بري حتي اگه التماست كردم بري نرو
اين دفعه نگام مي كنه صورتش خيس بود با صداي بغض كرده گفت
تاحالا بهت گفتم چقدر دوستت دارم